Lidwoorden

De oneindige diepte van Zijn verdraagt geen lidwoorden, en zeker geen bepaalde lidwoorden (1).
Voor wie dit duidelijk is, meer staat er in dit artikel niet in.

Het bepaalde lidwoord is een inkapseling. Nemen we als voorbeeld het verschil tussen liefde en de liefde. Door het lidwoord "de" toe te voegen, maak je van liefde een iets, weliswaar geen fysiek object maar een denkobject. Je kunt er over nadenken.
Met liefde daar kan het denken niets mee aanvangen, helemaal niets. Het denken heeft er ook geen flauw benul van wat dit is. Hetzelfde geldt voor schoonheid, vrede, God, en nog zoveel andere diepe zijns-waarden. Het denken, dat op verdelen * en controleren berust is, wil dit onbekende toch onder controle krijgen. Het eerste wat het doet - voor zover ik het zie - is er een lidwoord voorzetten en er meteen een begrip van maken. De liefde, dit kent het denken. Het gaat dan wel om lichamelijke liefde, maar het is geklasseerd. Volgende. Wanneer het geen begrip is, dan voelt het denken zich op zijn minst ongemakkelijk. Het denken kan niet omgaan met iets wat het niet kent. Alle gevoelens van onzekerheid komen uit het denken. Hoe meer iets vast zit in het denken, hoe onzekerder. Dit is een gevolg van het wezen van het ego, gekoppeld aan het (lagere) denken op zich. Het ego is voor een groot deel (2) pure illusie. Daarom is het bang om ontmaskerd te worden. En wat vreest het het meest? Hetgeen het niet onder controle heeft.